‘Hoe zorgt de werkgever ervoor dat zijn werknemers duurzaam inzetbaar blijven?’
Hier zit een denkfout in.
‘Hoe zorgt de werkgever ervoor dat zijn werknemers duurzaam inzetbaar blijven?’
Hier zit een denkfout in.
De werkgever kan hier niet voor zorgen!
De inspanningen om duurzaam inzetbaar te blijven liggen
bij de werknemer, als leverancier van zijn arbeid.
De leverancier blijft immers verantwoordelijk voor zijn product, voor de werknemer is dat zijn arbeid.
Één van de krachtigste gedachten is dat wij ons mogen
realiseren dat dit eigendom van werknemers een verantwoordelijkheid met zich meebrengt.
Het gaat over het eigendom, het probleemeigenaarschap
en de eigenwijsheid van de werknemer.
De werkgever concentreert zich vooral op zijn behoefte aan
arbeid en minder op de manier waarop de leverancier van
arbeid omgaat met zijn diensten.
Dit is immers een natuurlijk krachtenveld. De werkgever kan zijn werknemer wel op een gepaste manier hierbij ondersteunen.
Bij veel werkgevers is er sprake van een verlegenheidsdrempel.
Door inzichten en handvatten kan deze verlegenheidsdrempel (gedeeltelijk) weggenomen worden.
Dan kan dat een gedragsverandering bij zijn werknemers
in gang zetten zodat er (nog) meer eigenaarschap getoond
gaat worden.
Dat kan in kleine stappen; door dagelijks het juiste
taalgebruik waarmee werkgever het eigenaarschap en het
eigendom telkens teruglegt bij de leverancier, zijn werknemer.
Wij noemen dat de zogenaamde activeringsgesprekken
of inzetbaarheidsgesprekken.
Gelukkig zien wij in de praktijk dat niet de wetgeving of
diverse systemen, maar juist de mens de meest bepalende
factor is bij het activeren in en naar het werk.
Eigenlijk zouden we allemaal regelmatig een check moeten
doen of wij nog JobFit zijn.
Of je nu werkgever of werknemer bent, het zou toch mooi zijn
als je bijvoorbeeld één keer per jaar stilstaat bij je eigendom,
eigenaarschap en eigenwijsheid. En kunt nadenken over hoe
jij jouw arbeid duurzaam kan blijven leveren.
Ik hou van werken, zolang het werk is wat bij mij past!
En als het niet meer past dan heb ikzelf de taak en
verantwoordelijkheid om het weer passend te maken!